เถิดหน้ามน ฉันคนนี้ ไม่มีท่า
ก็จงเห็น เป็นเทวดา ตกกระป๋อง
เมื่อเห็นเรา ตกอับ ไม่รับรอง
เก็บใส่กล่อง ความหวังดี ของพี่ไป
ก็คงพบ หนุ่มใหม่ หน้าใสกว่า
ถึงได้มา ตัดรัก เหมือนผลักไส
ก็เชิญเถิด ตามสบาย คนหลายใจ
จะเลือกใคร ก็เชิญ เป็นเพื่อนควง
ส่วนตัวข้า จะไม่ขอ ง้อสาวไหน
ให้ปวดใน ใจตน บนความหวง
ที่ผิดพลาด ช้ำชอก เธอหลอกลวง
แม่พุ่มพวง ได้ใหม่คว้า ก็ท้าตี
ผิดกับกาล เมื่อก่อน ตอนใหม่ใหม่
เอาใจใส่ ติดตาม ถามนู่นนี่
พอได้ใหม่ ทิ้งเก่า เหงาสิ้นดี
ถ้อยวจี ต่างห้วน ล้วนทิ่มแทง
ขอลาเลย ลาไกล จะไปลับ
จะไม่กลับ คืนมา ให้แสลง
เรื่องกาพย์กลอน ตอนนี้ ไม่มีแรง
เพราะถูกแยง ข้างหลัง นั่งช้ำใจ
จะเกี่ยวกันไหมนี่.........
ปัญหาตก อกหัก รักผันเปลี่ยน
เป็นบทเรียน เจียนจำ ช้ำไถล
ใครหลายคน ยลพบ แล้วหลบไป
บ่มฤทัย นัยโศก กับโลกตรม
มั่นหทัย ใคร่อยาก บอกฝากฝัง
เลิกจีรัง พังชีวิต จนปิดถม
โลกากว้าง สว่างไสว ควรได้ชม
อย่าทำตัว หมกหมม ทนข่มใจ
เรื่องจริงอยู่ รู้ค่า เวลานั้น
บรรเทาบั่น คั่นอารมณ์ ปฐมได้
แต่อย่าคอย ด้อยคม พับจมไป
คุ้ยเอาเรื่อง ประเทืองใหม่ ทุกใจรอ
รัตนาวดี
เป็นบทเรียน เจียนจำ ช้ำไถล
ใครหลายคน ยลพบ แล้วหลบไป
บ่มฤทัย นัยโศก กับโลกตรม
มั่นหทัย ใคร่อยาก บอกฝากฝัง
เลิกจีรัง พังชีวิต จนปิดถม
โลกากว้าง สว่างไสว ควรได้ชม
อย่าทำตัว หมกหมม ทนข่มใจ
เรื่องจริงอยู่ รู้ค่า เวลานั้น
บรรเทาบั่น คั่นอารมณ์ ปฐมได้
แต่อย่าคอย ด้อยคม พับจมไป
คุ้ยเอาเรื่อง ประเทืองใหม่ ทุกใจรอ
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
