* ~ มวลหมู่พรรณไม้ในสายธารา ~ *
ภูผาพรรณหมู่ไม้....หลากสี
เสียงร่ำสกุณี....รุ่งเช้า
เพลินเริงร่าฤดี.....จนบ่าย คล้อยนา
ผกผินร่อนลงเฝ้า....กิ่งก้านกลับรัง
พงไพรยังป่าหญ้า.....หวงแหน
ครวญคร่ำถึงดินแดน....ก่อให้
มวลสรรพสิ่งทดแทน.....แตกอ่อน ยอดนา
คุณค่าคงเพียงไว้.....อย่าทิ้งลาไกล
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ภูผา...ยาวเรียงราย
หมู่พรรณไม้...หลายหลากสี
เสียงร้อง...สกุณี
แผ่ว-วจี...นี้รัญจวน
ว-หา...ธารน้ำใส
ฉ่ำเย็นใจ...ให้โหยหวน
รำไพ...ฤทัยครวญ
สุดกำสรวล...ชวนคะนึง
พงไพร...ในป่าหญ้า
มวลพฤกษา...พาคิดถึง
ร่ายรำ...ร่ำรำพึง
หมายดาวดึงส์...ให้ตรึงตรา
รำพัน...วันคืนหม่น
ให้ร้อนรน...จนห่วงหา
หมู่ไม้...สายธารา
เหมือนร้างลา...พาห่างไกล
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
สุดภูผาทอดยาวราวเรียงราย
หมู่แมกไม้หลากหลายสาย-ว-หา
เหล่าวิหคกู่ก้องปองบุษบา
สู่นภาพนาวันรัญจวนใจ
สุริยันพันแสงแห่งแดนสรวง
มานทั้งดวงห่วงหาถึงคราไหน
กลิ่นโกสุมรุมเร่าเข้าทรวงใน
ลึกพงไพรไห้หวนครวญคะนึง
ผกาพรรณเบ่งบานขับขานร้อง
เป็นทำนองคล้องมานม่านคิดถึง
สกุณาเริงร่าพารำพึง
แสนตราตรึงหนึ่งนี้ที่นิรันดร์
สุดรำพึงวันคืนกล่ำกลืนหม่น
ใจร้อนรนจนห่วงช่วงแปรผัน
หมู่แมกไม้สายธารจารรำพัน
มิสุขสันต์พลันลาพาห่างไกล
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
