ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ(โคลงดั้นวิวิธมาลี)
เสียงลมครวญดั่งเฝ้า กระซิบ
เหมือนพร่ำรำเพยชิด แอบใกล้
ลมครวญไป่งียบกริบ ใช่เมื่อ ไหร่นา
เฉกเช่นคนไห้ก้อง อยู่เนิบเนิบเคียง
ลมแว่วครวญจิตให้ ไหวหวิว ใจนา
เสียงพุ่มไม้เจรียง ลู่ไล้
โชยรินกลิ่นกลีบพลิ้ว เอนไซร้ ไกวแล
กลิ่นแม่หอมให้ปลื้ม อยากเด็ดดมจริง
ป.ล.(ปัจฉิมลิขิต)มองเจ้าแมวตัวนี้เมื่อตอนอ่านโคลงพิมพ์วาสเสร็จ ให้นึกว่ามันกำลังหอมกลิ่นดอกไม้นะคะ อิอิ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
