ยี่สิบปี ผ่านไป ไวเหมือนโกหก
เพิ่งตัดรก สายสะดือ มือเปื้อนสี
ร้องอุแว้ ดูหว่างขา ชายชาตรี
นมแม่มี วิตะมิน กินโตเร็วจัง
จะเรียกชื่อ อย่างไร ก็ไม่บอก
มีใครออก เลี้ยงลูก ช่วยปลูกฝัง
เรียนจนจบ ปริญญา สถาบันดัง
สมที่หวัง ตั้งแด แม่ดินมา
ผู้ชายไทย ใจกล้า จะต้องบวช
ไหว้พระสวด จิตมั่น หนึ่งพรรษา
ทดแทนบุญ คุณบิดร และมารดา
พ้นสิกขา หาการ งานดีทำ
หากบวชตาม ประเพณี ศรีแก่เจ้า
เดือนเหนือเก้า เสาร์แจ่ม แรมห้าค่ำ
วันที่เก้า มิถุนา คราฝนพรำ
ความชุ่มฉ่ำ นำให้ ใจร่มเย็น
ฉลองก่อน หนึ่งวัน รับขวัญนาค
ไวพจน์พากย์ ชินกร วอนแหล่เล่น
มีบุญธรรม นำกาเหว่า เช้าถึงเพล
ขวัญจิตเต้น บ่ายค่ำ รำลีลา
ขออาศัย ร่มกาสาวพัสตร์
ช่วยขจัด เภทภัย ให้แม่หนา
เชื่อบางใคร ใจเปื่อย จนเรื่อยมา
กุศลพา แม่ลูก พบสุข เทอญฯ
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
