เมฆลอยกลบ ตลบเกลียว เกี่ยวคุ้งโค้ง
ตะวันโด่ง ยังหม่น ฝนหล่นฝอย
ผืนนภา หล้าฉ่ำ พรำปรายปรอย
กอดอกคอย แฟนเรา ข้างเสาเรือน
เขาไปไหน ไม่หวน จวนบ่ายสอง
กอดเข่าจ๋อง ท้องกิ่ว หิวจนเฝื่อน
โทรศัพท์ จับจ้อง มิร้องเตือน
หรือลืมเลือน เพื่อนใจ หลงใครกัน
ตะวันดับ ลับลง ตรงคลองคุ้ง
เหลือบริ้นยุง มุงดู คงรู้นั่น
ไม่มากัด สักตัว กลัวเราคัน
เลยนอนมัน กลางแจ้ง ลมแรงดี
เดือนดาวดับ อับแสง หมดแรงล้า
ไยมิมา หาน้อง ท้องครวญถี่
หากพี่ยัง ขืนช้า สักนาที
คงต้องซี้ แน่นั่น ฉันหิวตาย
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
