๐ เสียงพลิ้วแผ่ว แว่วผ่าน จากลานไผ่
เมื่อลมไกว แกร่งลู่ ดูสวยสม
เริงระบำ รำฟ้อน อ้อนเล่นลม
เชยชิดชม ชื่นใจ หาใดปาน
๐ แต่เสียงไผ่ ไร้มนต์ เมื่อชนเปรียบ
เอามาเทียบ ทาบกลอน อักษรหวาน
ของทุกท่าน ที่ร้อย แต่งสร้อยกานท์
ย่องมาอ่าน ซ่านซึ้ง ติดตรึงใจ
แบบว่า ไพเราะทุกท่านครับ...ขอชื่นชมครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
