อุปสรรครักเลือนเสมือนทาส
พิศวาสบาดหมางพลางสงสัย
ฤาช่วงผ่านนานวันเพียงฝันไป
จึงหลงใหลได้ปลื้มจนลืมตัว
บทลงโทษโกรธกริ้วหิวกระหาย
โอ้ใจชายหน่ายแหนงแถลงทั่ว
ข้อกล่าวหาว่าน้องให้หมองมัว
เป็นหญิงชั่วยั่วเมืองเขาเลื่องลือ
ความหึงหวงล่วงล้ำไร้กำหนด
แสร้งประชดทดท้อไม่พอหรือ
จึงประจานหาญหักว่ารักคือ
สิ่งสุดยื้อถือมั่นคำสัญญา
สิ้นศักดิ์ศรีที่เคยร่วมเปรยไว้
อนาถใจในเล่ห์เสน่หา
"รักน้ำเน่า" เขาฝากก่อนจากลา
สิ้นศรัทธาสาสม..ปมรักลวง
ขออภัยค่ะ...ปรางบังเอิญผ่านมา
อ่านกลอนคุณระนาดเอกเข้า
จึงมีอารมณ์กลอนร่วมค่ะ
พิศวาสบาดหมางพลางสงสัย
ฤาช่วงผ่านนานวันเพียงฝันไป
จึงหลงใหลได้ปลื้มจนลืมตัว
บทลงโทษโกรธกริ้วหิวกระหาย
โอ้ใจชายหน่ายแหนงแถลงทั่ว
ข้อกล่าวหาว่าน้องให้หมองมัว
เป็นหญิงชั่วยั่วเมืองเขาเลื่องลือ
ความหึงหวงล่วงล้ำไร้กำหนด
แสร้งประชดทดท้อไม่พอหรือ
จึงประจานหาญหักว่ารักคือ
สิ่งสุดยื้อถือมั่นคำสัญญา
สิ้นศักดิ์ศรีที่เคยร่วมเปรยไว้
อนาถใจในเล่ห์เสน่หา
"รักน้ำเน่า" เขาฝากก่อนจากลา
สิ้นศรัทธาสาสม..ปมรักลวง
ขออภัยค่ะ...ปรางบังเอิญผ่านมา
อ่านกลอนคุณระนาดเอกเข้า
จึงมีอารมณ์กลอนร่วมค่ะ
ถึงถูกเฆี่ยน เจียนตาย มิหน่ายท้อ
จะอยู่รอ ขอยุด แม้สุดหวง
แม้มิให้ ใคร่อยาก ออกปากทวง
มาแนบทรวง ดวงใจ ขอไว้ชม
คงเวรกรรม ทำมา แต่คราก่อน
จึงตามหลอน ย้อนย้ำ จนช้ำขม
ฤๅชาตินี้ มีคู่เคียง แค่เพียงลม
พร้อมวิโยค โศกตรม เพาะบ่มใจ
จะกล้ำกลืน ฝืนเจ็บ แม้เหน็บหนาว
ถึงปวดร้าว ผ่าวดวงแด สักแค่ไหน
แม้หลั่งเลือด ถูกเชือด แห้งเหือดไป
ยังโหยหา อาลัย ดั่งใจรอน
ใคร่วิงวอน อ้อนดิน ผินบอกฟ้า
น้อมดวงจิตต์ ฤทธา หาสมร
ช่วยบัญชา ว่าสั่ง ถึงบังอร
โปรดอาทร เผื่อแผ่ แก่ทาสใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
จะอยู่รอ ขอยุด แม้สุดหวง
แม้มิให้ ใคร่อยาก ออกปากทวง
มาแนบทรวง ดวงใจ ขอไว้ชม
คงเวรกรรม ทำมา แต่คราก่อน
จึงตามหลอน ย้อนย้ำ จนช้ำขม
ฤๅชาตินี้ มีคู่เคียง แค่เพียงลม
พร้อมวิโยค โศกตรม เพาะบ่มใจ
จะกล้ำกลืน ฝืนเจ็บ แม้เหน็บหนาว
ถึงปวดร้าว ผ่าวดวงแด สักแค่ไหน
แม้หลั่งเลือด ถูกเชือด แห้งเหือดไป
ยังโหยหา อาลัย ดั่งใจรอน
ใคร่วิงวอน อ้อนดิน ผินบอกฟ้า
น้อมดวงจิตต์ ฤทธา หาสมร
ช่วยบัญชา ว่าสั่ง ถึงบังอร
โปรดอาทร เผื่อแผ่ แก่ทาสใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
