ขณะฉันงันงกตกประหม่า
เธอเฉยชาหน้านิ่งสิ่งที่เห็น
ขณะฉันหวั่นไหวใจลำเค็ญ
เธอเยือกเย็นเป็นสุขทุกข์ไม่มี
ขณะฉันอั้นอัดรัดรุมอก
เธอหยิบยกถกเงื่อนเลื่อนถอยหนี
ขณะฉันมั่นใจให้ภักดี
เธอคิดตีลี้หลบจบเรื่องราว
ขณะฉันมั่นใจในความรัก
เธอชะงักผลักไสไม่บอกกล่าว
ขณะฉันฟันฝ่าหาดวงดาว
เธอหยุดก้าวราวเหนื่อยเมื่อยเหลือเกิน
ขณะฉันปันเหงื่อเพื่อร่วมก่อ
เธอหลอกล่อพอใจไม่ขัดเขิน
ขณะฉันมั่นใจในทางเดิน
เธอมองเมินเพลินใจใครอีกคน
ขณะฉันดันอุ้มทุ่มเทให้
เธอห่างไกลใจเพริดเกิดสับสน
ขณะฉันหวั่นไหวในกมล
เธอสุขล้นคนเสริมเติมอารมณ์
ขณะฉันฝันดีมีความหวัง
เธออยากยังตั้งหน้าหารักถม
ขณะฉันฝันค้างอย่างระทม
เธอสุขสมชมชอบกอบกรรมกาม
"กานต์ฑิตา"
๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
