ขอเคียงลมชมเดือนเสมือนชิด
คู่ขวัญจิตสนิทน้องประคองขวัญ
กลางเพ็ญผ่องส่องสว่างดุจกลางวัน
เจื้อยจำนรรจ์ฉันเช่นเป็นคู่เชย
ฟังบรรเลงเพลงคลื่นให้ชื่นฉ่ำ
ทิ้งความช้ำลำคลองเสียน้องเอ๋ย
อย่าเก็บช้ำย้ำใจปล่อยไหลเลย
เหมือนไม่เคยเคียงข้างอยู่ขวางใจ
เพียงเท่านี้ฤดีชื่นกลับคืนข้าง
ทุกข์หมดร้างห่างเหสิ้นเฉไฉ
จิตกระจ่างสว่างทรวงดวงฤทัย
ล่องน้ำชัยฯให้ชื่นในคืนเพ็ญ...
" บูรพ์ "
ภาพนี้ถ่ายเองกับมือค่ะ
นั่งเรือน้อย ลอยล่อง กลางท้องน้ำ
ฤทัยช้ำ เพียงใด หาใครเห็น
สายนที รี่ไหล พอใจเย็น
น้ำกระเซ็น เป็นประกาย ใต้แสงจันทร์
สว่างใส ไขแข แลเคลื่อนคล้อย
เรือลำน้อย ลอยล่อง สู่ห้องฝัน
มีพี่เคียง เพียงได้ ใกล้ชิดกัน
พบสุขสันต์ ปันแรง แสงแห่งใจ
เรือลำน้อย ลอยวน คนใจเหงา
ปล่อยความเศร้า ลอยแพ แลน้ำใส
ดับทุกข์ผ่อน หย่อนลง คงคาไป
ฝากพาไกล ไหลลอยเลื่อน อย่าเยือนมา
ฤทัยช้ำ เพียงใด หาใครเห็น
สายนที รี่ไหล พอใจเย็น
น้ำกระเซ็น เป็นประกาย ใต้แสงจันทร์
สว่างใส ไขแข แลเคลื่อนคล้อย
เรือลำน้อย ลอยล่อง สู่ห้องฝัน
มีพี่เคียง เพียงได้ ใกล้ชิดกัน
พบสุขสันต์ ปันแรง แสงแห่งใจ
เรือลำน้อย ลอยวน คนใจเหงา
ปล่อยความเศร้า ลอยแพ แลน้ำใส
ดับทุกข์ผ่อน หย่อนลง คงคาไป
ฝากพาไกล ไหลลอยเลื่อน อย่าเยือนมา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
