ได้ยินเสียงกระซิกกระเซ้า เหมือนเย้าหยอก จนต้องออกไปดู ให้รู้แจ้ง เพ่งตาแนบ แอบส่องช่องกำแพง ใจเต้นแรงลอบลุ้น...คุ้นเสียงจัง เงาตะคุ่มซุ่มกาย แฝงชายหญิง เอี้ยวแอบอิงพิงบ่า ฝาผนัง หญิงเอียงอายม้วนบิด ป้องปิดบัง เคลิบเคลิ้มฟังยอดชาย ร่ายมนตรา เยื้อนชายโชยอ่อนช้อย คล้อยคำหวาน แว่วขับขานเปล่งเสียง ประเดียงว่า หากน้องหญิงยังโสด โปรดเมตตา ตอบรับเป็นภรรยา ให้ข้าที ข้างหญิงยิ้มกึ่งแย้ม แก้มแดงก่ำ จนเยิ้มฉ่ำช้อนชม้าย ชายตาหรี่ ดั่งเชื้อเชิญ เทียบท่าวาสุกรี พ้องลมตีวีวาด พาตตะบึง เหมือนหยุดโลกทั้งใบ ไกลเกี่ยวข้อง มุ่งจดจ้องเกลียวเกร็ง เขม็งขึง กระชับโชนเชื่อมชิด สนิทตรึง หลอมระรึงครัดเคร่ง เร่งรัดพลัน ครั้งคลื่นลมสงบ แม้นกลบเกลื่อน ยิ้มเจื่อนเจื่อน เมื่อกี้ที่ถามนั่น อีกประเดี๋ยวจักมิโสด อย่าโกรธกัน ใกล้เวลา...ผัวฉัน ผันกลับเรือน ...ขอร่วมสนุกกับท่านระนาดด้วยคนนะครับ... Soul Searcher Inspired to write 22/4/2020  |
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
06 พฤษภาคม 2024, 06:50:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ~“ปรางเธอ?”~ (อ่าน 2029 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
