มีที่นาสิบไร่ไม่รู้ว่า
จะสานต่อเป็นชาวนาจะดีไหม
หรือจะเปลี่ยนมาทำสวนครวญใคร่ใจ
หรือจะปล่อยร้างไว้ ไม่คุ้มทำ

แบ่งปลูกยางห้าไร่ประเดิมก่อน
เผื่อได้เป็นทุนรอนตอนตกต่ำ
ห้าไร่เหลือปลูกข้าวหอมพร้อมปักดำ
หวังแค่ฝนฟ้าฉ่ำจะเป็นใจ

ยางสองปีต้นอ่อนทนร้อนแดด
ทวีทบแรงแผดเผาเจ้าแทบไหม้
ขาดน้ำเลี้ยงลำต้นหล่นร่วงใบ
ต้นแคระแกรนไม่ใหญ่อย่างใจจง

ฟังเสียงครวญจากสวนยางอ้างว้างนัก
จะรื้อยางแล้วปลูกผักหาที่ส่ง
แบบไร้สารเขาว่ามีที่ลง
หลายตลาดเขาประสงค์มากดีมานด์ ( demand = ความต้องการ)

ทบทวนใจหลายตลบเราจบแน่
ทำอะไรตามกระแสแต่ไม่ผ่าน
เขาปลูกมันปลูกอ้อยหลายร้อยงาน
แต่หนี้สินยังบานไม่คุ้มทุน

ยับยั้งใจไม่ทิ้งสวนยางน้อย
สงบใจลงหน่อยเลิกว้าวุ่น
แปดเก้าปีข้างหน้าคงเป็นคุณ
ราคายางยังคอยลุ้นคงเปลี่ยนแปลง

ส่วนผักปลอดสารพิษคิดถี่ถ้วน
ขุดดินพรวนข้างรั้วไม่มัวแหนง
กว้างเมตรครึ่งลากยาวตามกำแพง
ผักสวนครัวแยกแบ่งปลูกผลัดกัน