ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตและผู้ที่ปรากฏในภาพ
พเนจรรอนแรมอยู่กลางป่า
ปกป้องพสุธาถิ่นอาศัย
ทุกย่างก้าวยืนนั่งระวังภัย
ห่วงอาลัยชาวประชาผาสุกมี
ย่ำบุกป่าฝ่าเขาลำเนาห้วย
หาตัวช่วยนำทางกางแผนที่
เข็มทิศวางทางเหนือกำหนดดี
คลาดเคลื่อนกี่องศามาแก้กัน
มาตราส่วนตัวย่อต่อขยาย
ถึงที่หมายห่างไกลเท่าใดนั่น
ห้าตารางแผนที่มีสัมพันธ์
เดินทั้งวันห้า กม.รอเสร็จงาน
ถึงที่พักนั่งอิงพิงเป้หลัง
คอยแอบบังร่มไม้กระจายผ่าน
แกะเจ้าทากตัวร้ายได้คืบคลาน
ดูดเลือดเป็นอาหารจานโอชา
ใกล้ค่ำยินเสียงเพลงบรรเลงก้อง
ลิงค่างร้องสลับรับทั่วป่า
ครั้นยามดึกเงียบไปเสียงใหม่มา
เสียงหรีดหริ่งเรียกหาคู่กลางไพร
มันช่างเหมือนตัวข้าเวลานี้
หลายราตรีหลบมาอยู่ป่าใหญ่
อยากวิงวอนหล่อนว่าอย่าร้างไป
ถึงตัวไกลแต่ใจมอบให้เธอ.
นพ
13พ.ค.56
ท่านร่อนเร่ พเนจร นอนกลางป่า
ท่านบอกว่า ยินเสียง สัตว์ด้วยเหรอ
ท่านรำพึง ถึงใคร ใคร่ละเมอ
ใกล้ใจเธอ เสมอ เพ้อกับใจ
ยินสำเนียง เสียงหวน ครวญหรือเปล่า
เสียงขลุ่ยเศร้า ลอยละลิ่ว อย่างพลิ้วไหว
ขลุ่ยเรียกนาง กลางป่าเขา ลำเนาไพร
ที่จากไป ไกลห่าง จางผูกพัน
ขลุ่ยโศกศัลย์ กรรแสง ทั่วแห่งหน
ได้ยินยล เสียงไห้ บ้างไหมนั่น
"ท่านพี่นพ" ว่าไง ในเสียงมัน
ที่รำพัน พลิ้วไป ในพนา
น้ำตาฟ้า ในฝัน ที่บรรเลง
อีกทั้งเพลง ลาวครวญ ชวนโหยหา
ธรณีกรรแสง แห่งความเศร้า โศกโศกา
แล้วตามมา ด้วยเสียง..เสียงขลุ่ยเรียกนาง
ท่านบอกว่า ยินเสียง สัตว์ด้วยเหรอ
ท่านรำพึง ถึงใคร ใคร่ละเมอ
ใกล้ใจเธอ เสมอ เพ้อกับใจ
ยินสำเนียง เสียงหวน ครวญหรือเปล่า
เสียงขลุ่ยเศร้า ลอยละลิ่ว อย่างพลิ้วไหว
ขลุ่ยเรียกนาง กลางป่าเขา ลำเนาไพร
ที่จากไป ไกลห่าง จางผูกพัน
ขลุ่ยโศกศัลย์ กรรแสง ทั่วแห่งหน
ได้ยินยล เสียงไห้ บ้างไหมนั่น
"ท่านพี่นพ" ว่าไง ในเสียงมัน
ที่รำพัน พลิ้วไป ในพนา
น้ำตาฟ้า ในฝัน ที่บรรเลง
อีกทั้งเพลง ลาวครวญ ชวนโหยหา
ธรณีกรรแสง แห่งความเศร้า โศกโศกา
แล้วตามมา ด้วยเสียง..เสียงขลุ่ยเรียกนาง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
