.jpg)
ยิ้มสู้
...
เคยหนาวเหน็บเจ็บจิตสนิทเนื้อ
เคยบ่นเบื่อชีวิต..หวนคิดถึง
ทุกถ้อยคำจำแม่นแสนตราตรึง
เสมือนหนึ่ง..ผันผ่านมินานนัก
..
แปดชีวิตคิดไปใจสะทก
ดั่งลูกนกตัวนิด..จิตประจักษ์
รู้ว่าคือ..ภาระแต่ก็รัก
เหนื่อยงานหนักแค่ไหนใจยอมทน
..
กว่าจะมีวันนี้ล้มกี่ครั้ง
กว่าจะลุกขึ้นนั่ง..ล้มกี่หน
กว่าจะเลี้ยงลูกโต..แต่ละคน
ต้องต่อสู้ความจน..นานเท่าไร
..
หากวันนี้ไม่มีแม่คนนี้
ครอบครัวจะสุขี..ฤไฉน
เพราะมีแม่คนนี้..ที่ห่วงใย
มิมีใด..ในโลก..เหลือกำลัง
..
หากเราคิดจะสู้
..
กวีชาวบ้าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
