เขียนไปวันวัน
คิดเขียนไปตามใจใคร่เขียนคิด
ฝากลิขิตหนึ่งรอยให้คล้อยหลัง
มิมุ่งหมายดาวเดือนพราวเกลื่อนดัง
เถอะสักครั้งฝังถ้อยลงลอยริน
แม้ผู้ใดได้อ่านเพราะผ่านเห็น
ก็จงเป็นจำอวดเหมือนกรวดหิน
ที่ไร้ค่าหาใดให้ยลยิน
มิใช่สินหนึ่งเพชรเม็ดน้ำดี
กลอนกรวดทรายหมายหนึ่งพึงประกอบ
ด้วยใจชอบชูเช่นเป็นสักขี
ควรหรือสมคมคำฉ่ำวาที
ว่ากวีเลิศล้ำขำวิไล
เพราะเขียนไปตามใจใช่เขียนเพราะ
คำมั่นเหมาะแม้งามทรามสมัย
มิผ่านโสตแว่วซึ้งจนถึงใจ
ก็เขียนไปวันวันเท่านั้นเอง
Orion264(มือขวา)
๒๘ พย.๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
