ภ า ว น า ให้เธอเปิดดู
บทกลอนธรรมดา จากใจคนไม่โก้หรู ประเภทฉัน
สักครั้งที่คลิกเข้ามา แล้วอ่านทุกคำเพ้อรำพัน
ประโยคยาว ๆ สั้น ๆ แล้วแต่ความรู้สึกในตอนนั้น ว่าความฝันจะมีปลายทาง สักเพียงใด
ภ า ว น า ให้เธอเข้าข้าง
ความรู้สึกอ้างว้าง ของคนไม่เอาไหน
สักครั้งที่ปล่อยวางกฏเกณฑ์ ตัดสินฉันจากถ้อยคำที่เรียงร้อยไป
ว่าฉันกำลังเสียใจ หรือเป็นไร อย่าเพิ่งผ่านสายตาจนกว่าจะเข้าใจบทกลอน
บทกลอนธรรมดา จากใจคนไม่โก้หรู ประเภทฉัน
สักครั้งที่คลิกเข้ามา แล้วอ่านทุกคำเพ้อรำพัน
ประโยคยาว ๆ สั้น ๆ แล้วแต่ความรู้สึกในตอนนั้น ว่าความฝันจะมีปลายทาง สักเพียงใด
ภ า ว น า ให้เธอเข้าข้าง
ความรู้สึกอ้างว้าง ของคนไม่เอาไหน
สักครั้งที่ปล่อยวางกฏเกณฑ์ ตัดสินฉันจากถ้อยคำที่เรียงร้อยไป
ว่าฉันกำลังเสียใจ หรือเป็นไร อย่าเพิ่งผ่านสายตาจนกว่าจะเข้าใจบทกลอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
