♥ ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ ♥
จากปลายฟ้า..เสียงเพลง..บรรเลงแผ่ว
กระซิบแว่วหวานไหวใจห่วงหา
ผ่านขุนเขา..แทรกสายหมอกบอกรักมา
คิดประหม่า..ส่งถึงใคร ฉันใคร่รู้
จะเอ่ยเอื้อน..เกรงลอยลับ..กลับคล้อยห่าง
รับสมอ้างคงต้องอาย...คล้ายขี้ตู่
หากจะบอกว่าใจภักดิ์รักชื่นชู
เกรงยอดชู้ เธอฝันใฝ่...มิใช่เรา
เธอ..ในนามยอดกวิน ร้อยรินถ้อย
ฉันเฝ้าคอยอยู่ห่างห่าง...อย่างหงอยเหงา
ทุกคืนวันใฝ่พะวงดั่งหลงเงา
หากใจเราตรงกัน..ตอบฉันที
"ประภาคาร"
05/05/2555
ดวงกวินศิลป์สลักอักษรา
ณ ห้วงฟ้าฝากไว้ใช่ไหมนี่
ข้ามขุนเขาเมฆคล้อยร้อยไมตรี
เป็นวจีแว่วหวานสราญใจ
หากเอื้อนเอ่ยเปรยคล้องร้อยกรองถ้อย
มาเรียงร้อยลำนำคำหวามไหว
ด้วยตระหนักคำนึงซึ้งทรวงใน
และฝันใฝ่รวยรินถวิลมาน
ยอดกวินรินร้อยสร้อยสลัก
ครองใจภักดิ์ดังกวีวจีหวาน
แต่เราสิ..ครองเหงาอันยาวนาน
จึงร้อยกานท์คำวลีดั่ง..ที่หวัง
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
