....................... สากล ๑

....ก่อกำเนิดเกิดใต้..................สุริยา
สรรพสิ่งดิ้นรนหนา...................อยู่ยั้ง
ระทมทุกข์เจ็บโรยรา.................ถ้วนทั่ว
ท้ายสุด บ อาจรั้ง.....................ดับสิ้นร่างสลาย

....เดียวดายเหงาเทวษเศร้า.......โศกตรม
ฤ โลกไร้รื่นรมย์.........................สักน้อย
ปัญญาหมั่นลับคม.....................เห็นเหตุ
ยึดติด"ตน"นำคล้อย..................สู่ห้วงตัณหา

....วิญญาณ์สุขสงบด้วย..............ฝึกฝน
รักสรรพสิ่งทั่วสกล.....................แน่แล้
งามอัปลักษณ์รวยจน..................ใช่ต่าง
กายจิตมอบรักแท้.......................โอบเอื้อช่วยเหลือ

....ธรรมประเสริฐเกื้อหลักค้ำ.........สากล
ปฏิบัติ"เมตตา"ดล......................ทุกข์พ้น
ศรัทธามั่นช่วยคน........................ผาสุก
ทุกข์เจ็บฤๅสุขล้น.......................บ่ร้างลาหนี

....พลีตนรักผู้อื่น.........................มิพรั่นใด
รักสัตว์รักพืชไพร........................ไป่เว้น
ธรรมพิสิฐพิสุทธิ์ไสว....................ใจกระจ่าง
"สกล"มั่น บ เลือกเฟ้น.................เงื่อนอ้าง"เรา-เขา"

....เดียวดายเปล่าเปลี่ยวสิ้น..........ด้วยธรรม
ละเหตุแห่งทุกข์ระกำ...................สุขล้น
แช่มชื่นรื่นเริงประจำ.....................เช้าค่ำ
ตัด"ติดตน"หลุดพ้น.....................แน่แล้"สากล"