อิ่มในอุ่นจุนเจือ...ร่วมเรือรัก
ถอดสลักทิ้งสมอก่อชนวน
ด้วยท่วงทีลีลาน่ารัญจวน
จึงครางครวญทวนลมลอบชมจันทร์
คืนไร้ดาวพราวระยิบเอื้อมหยิบถึง
รมย์ใบขึงโบกสะบัดกลุ้มกลัดขวัญ
สองประคองรั้งเหนี่ยวยึดเกี่ยวพัน
เพื่อฝ่าฟันพายุให้ลุลง
ระเบียงเรือริมกาบอาบน้ำค้าง
ถูกทิ้งร้างหลายหนโดนฝนหลง
ความงดงามบางส่วนกลับชวนชง
เอื้อมบรรจงตรงใจก่อไฟฟืน
อิ่มในอุ่นจุนเจือ...กับเรือฝัน
หยอกกระสันสั่นโซดั่งโต้คลื่น
จากฟ้าหลัวถัวร่างจนย่างยืน
เสียงครางครืนท่ามฝน...เริ่มหล่นโปรย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
