"มะล่อก มะแล่ก"
อิฉันดันเขียนกลอนตอนฝนตก
กลอนตลกแต่ไยใจสั่นหนาว
นอกหน้าต่างบานเกล็ดเม็ดฝนพราว
แผ่ความหนาวแทรกไซ้จนใจรวน
กระชับผ้าผืนใหญ่หวังไออุ่น
สุมฟืนดุ้นก่อไฟใจยังหวน
ความหนาวเหน็บลุกล้ำจนคร่ำครวญ
เป็นคลื่นทวนซ้ำซ้อนจนรอนร้าว
อิฉันเขียนตั้งใจจะให้ขำ
ฝนเจ้ากรรมหล่นแปะจนแฉะหนาว
ทั่วท้องทุ่งคลุ้งคร่ำฝนฉ่ำพราว
ป่วนอกสาวหนาวหม่นจนเหน็บกิน
กอดผ้าห่มผืนใหญ่ไยไม่ช่วย
ห่มผ้าผวยผืนใหม่ใจยังถวิล
ถึงอกอุ่นของใครใจเคยชิน
น้ำตารินหล่นปนสายฝนปรอย
อิฉันดันเขียนกลอนตอนฝนตก
หัวใจหมกหม่นล้าพาใจหงอย
รักเจ้ากรรมทำป่วนให้หวนคอย
ใจน้อยน้อยเปียกฝนจนยับเยิน
แซมค่ะ