คือดวงดาว พราวพร่าง กระจ่างฟ้า
คือเมฆา ยามหม่น จนหมองไหม้
คือไอแดด แผดเผา เข้าซุกใจ
คือเชื้อไฟ ยามโกรธ ต้องโทษเธอ
คืออาทิตย์ ส่องแสง ยามแรงอ่อน
คือจันทร ค่อนคืน ยืนพร่ำเพ้อ
คือสายลม ห่มห้อม พร้อมรักเออ
คือคนเคียง ข้างเสมอ ยามเจอทุกข์
พันทอง
เมฆพยับ ดับดาว ที่พราวฟ้า
พื้นนภา พร่าหมด อดสนุก
เมื่อคราหมอง มองมา หาที่ซุก
ฉันขลักขลุก จุกใน ใครช่วยที
สายลมต้อง ล่องพัด สะบัดร้อน
แรงล้าอ่อน ซ่อนสุข ทุกข์ล้นปรี่
เหมือนลมแกล้ง แรงจัด พัดทวี
เธอหรือนี่ พัดมา หลังคาปลิว
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
