.jpg)
.......... 
............
พี่มานพ กล่าวเช่นนี้ ผมกลัวบ้าง
รักที่ต่าง วัยวาร พาลกังขา
กลัวสังคม บังเบียด เหยียดนัยตา
กลัวสูญค่า รักที่หมาย กลายพินพัง
เพราะฐานะ ด้อยศักดิ์ แต่รักมั่น
แต่ละวัน ทนไป ให้ความหวัง
กลัวว่าผ่าน นานปี ไม่จีรัง
ด้วยเสียงฟัง ค่อนขอด ไม่เจียมตัว
แต่เพราะรัก คนนี้ ที่ใช่แน่
ยอมทนแม้ คำด่า กะลาหัว
จะสู้อด สู้ฝัน สร้างเนื้อตัว
แต่ที่กลัว กลัวเพียงเธอ .......
.............จะเปลี่ยนใจ.........
............พี่มานพ กล่าวเช่นนี้ ผมกลัวบ้าง
รักที่ต่าง วัยวาร พาลกังขา
กลัวสังคม บังเบียด เหยียดนัยตา
กลัวสูญค่า รักที่หมาย กลายพินพัง
เพราะฐานะ ด้อยศักดิ์ แต่รักมั่น
แต่ละวัน ทนไป ให้ความหวัง
กลัวว่าผ่าน นานปี ไม่จีรัง
ด้วยเสียงฟัง ค่อนขอด ไม่เจียมตัว
แต่เพราะรัก คนนี้ ที่ใช่แน่
ยอมทนแม้ คำด่า กะลาหัว
จะสู้อด สู้ฝัน สร้างเนื้อตัว
แต่ที่กลัว กลัวเพียงเธอ .......
.............จะเปลี่ยนใจ.........
ถึงฐานะต่ำต้อยไม่คอยเก้อ
ถ้ารักเธอนักหนาอย่าสงสัย
เพราะว่ารักแบบนี้มิเปลี่ยนไป
อย่าหวั่นไหวต้องสู้ดูใจกัน
แต่ถ้ารักคนนี้ที่รักแน่
คอยดูแลรักหนาอย่าหุนหัน
จงอดทนต่อไปให้ฝ่าฟัน
สุดท้ายนั้นได้ปองครองชื่นเชย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
