สุด..น้อยใจ เหลือเกิน ยามเหินห่าง
นัยพจน์นาง ประจักษ์ จิตอักโข
ครายินคำ ฤทัย ร้องไห้โฮ
ซัดเซโซ โถมทับ จนยับเยิน..
..ที่เจ้าเอ่ย เผยนัย คงไม่คิด
ขาดพินิจ ไตร่ตรอง มองผิวเผิน
จึงสื่อส่ง พจี ที่หมางเมิน
ให้ดำเนิน เอื้อนโอษฐ์ สู่โสตพลัน..
..พยายาม ทำดี ที่สุดแล้ว
แต่..ไร้แวว สานซึ้ง ตรึงฝั่งฝัน
ใจดวงนี้ มีมา เพื่อ..จาบัลย์
จึงโศกศัลย์ ระทม ตรม..ต่อไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
