Re: รู้สึกอย่างไรถ้าได้เห็นกลอนตัวเองถูกก๊อบไปต่อหน้าต่อตา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
14 พฤษภาคม 2024, 04:28:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: รู้สึกอย่างไรถ้าได้เห็นกลอนตัวเองถูกก๊อบไปต่อหน้าต่อตา  (อ่าน 9793 ครั้ง)
พยัญเสมอ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 674
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,044


ไม่มีเหตุจำเป็นห้ามรบกวน


« เมื่อ: 30 มกราคม 2013, 03:27:PM »






โชคดีที่ตอนนั้นคุณ ภ.ภาพวดจับภาพหน้าจอเอาไว้ก่อน ไม่งั้นก็คงไม่เหลือหลักฐานอะไรเลย



ส่วนอีกบทหนึ่งที่เคยโดนก๊อบไป  ก็คือกลอนบทนี้  โดบทนี้ผมเคยเขียนลงบที่บ้านกลอนไทยด้วย
http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=22152.0
โดยส่วนที่ถูกก๊อบไปก็คือสามบทสุดท้ายที่เน้นสีแดง


คติเตือนใจ
(กลอนบังคับสระ)


จงมุ่งมั่น   หมั่นทำดี      ให้ชีวิต
จงหมั่นคิด   แต่สิ่งดี       อันมีค่า
จงมองโลก  ในแง่ดี        ทุกลีลา
กล่าววาจา  ไพเราะดี     พจีงาม

สิ่งใดดี      มีตัวอย่าง    เลือกทางนั้น
ข้อสำคัญ  เว้นตัวอย่าง  ทางที่ห้าม
ถือคติ       ดำริอย่าง      พ้นทางทราม
อย่าวู่วาม   ให้เป็นอย่าง  แนวทางใคร

คบคนพาล   พาลจะพา   ไปหาผิด
คบบัณฑิต    บัณฑิตพา   หาผ่องใส
คบคนชั่ว     ชั่วจะพา      หาแต่ภัย
รู้ชั่งใจ         จึงจะพา      หาสิ่งดี

แม้รู้หน้า   แต่ว่าใจ    ใช่จะรู้
แม้เห็นอยู่  จะรู้ใจ      ก็ใช่ที่
แม้คบหา  ว่าวางใจ    ต่อไมตรี
ก็อาจมี    บ้างที่ใจ       ไม่ซื่อตรง

ว่าอย่าไว้   ใจต่อทาง   วางใจทิศ
ว่าอย่าคิด   ผิดหนทาง   อย่างคนหลง
ว่าอย่าได้   ไว้ใจวาง   อย่างโง่ งง
ว่าอย่างปลง  ใจคิดอย่าง  เข้าข้างตน

อันสิ่งใด   จะคงหนึ่ง   อย่าพึงหมาย
ย่อมจักกลาย   ไปจากหนึ่ง  พึงหวังผล
ความไม่แน่   นั้นเป็นหนึ่ง   ใจพึงยล
จะหาหน     ทางเดียวหนึ่ง  อย่าพึงปอง

มิตรภาพ      ที่อาบทา   ด้วยยาพิษ
ล่อลวงมิตร  เข้าเข่นฆ่า   น่าสยอง
มิตรที่แท้    นั้นเปรียบว่า   ค่าดั่งทอง
มิกลับพร่อง  ตามเวลา  ค่าคงเดิม

มองสิ่งใด  มองให้เห็น   ที่เป็นแท้
อย่าหลงแต่  สิ่งที่เห็น   เป็นจุดเริ่ม
อย่าปัดป่าย  สิ่งที่เห็น  เล่นต่อเติม
หมายส่งเสริม   สิ่งที่เห็น  เป็นดั่งใจ


Orion264(มือขวา)
๑  ตค  ๒๕๕๕  ๒๑.๕๕



กลอนบทนี้ ต้องบอกว่าหินมากๆ  เพราะว่าเป็นการเขียนแบบบังคับ
ต้องส่งสัมผัสจากคำที่ ๖ ไปยังคำที่ ๗-๘ โดยใช้สระเดียวกันทั้งสี่วรรค
ถ้ามือไม่แข็งจริงมีหวังเป๋แน่  

 :p7:



ส่วนนี่ก็เป็นภาพหลักฐาน(เพราะปัจจุบันนี้กลอนนั้นถูกลบไปแล้ว)





แต่ว่า กรณีกลอนที่ถูกก๊อบไปลงเฟสบุ๊คนั้น ผมก็ถือว่ามันจบไปแล้วครับ  ส่วนภาพแคปเจอร์หน้าจอนี่
ก็นำมาลงเล่าสู่กันฟังในฐานะที่เคยโดนเท่านั้น

 ซุบซิบนินทา ซุบซิบนินทา ซุบซิบนินทา







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

my smile, รัตนาวดี, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, ไร้นวล^^, Thammada, Moo Dum, --ณัชชา--, ชลนา ทิชากร, รพีกาญจน์, กังวาน, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

๐นามแฝงผู้เขียน Orion264(มือขวา),มือขวา,บูรพาทรนง-ตงฟางข้วงแขะ,สิงสู่,ต๊กโกม้อเกี่ยม-มารกระบี่เดียวดาย,
เทพเจ้าไก่

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s