รักแท้แพ้ ดวงใจ ให้ยอดขวัญ
ไม่มีวัน ลืมเลือน เหมือนเก่าก่อน
รู้พี่ไป ใช้ชาติ ขาดบังอร
แต่งามงอน อยู่ทางนี้ ฤดีตรม
ไร้ข่าวคราว วี่แวว แล้วจึงหลบ
ไม่อยากพบ หน้าใคร ไม่เหมาะสม
กินน้ำตา ต่างข้าว ร้าวระบม
สี่ห้องขม ไปหมด รันทดนาน
ส่งจดหมาย ไม่มี พี่ตอบรับ
ใจย่อยยับ สับสน จนพ้นผ่าน
สามปีกว่า คราครั้ง ดั่งใจซาน
ทรมาน ทุกห้วง ทั้งดวงใจ
สะอื้นอ้อน ตอนดึก นึกถึงพี่
ปานฤดี พังพ่าย คล้ายไม่ไหว
หม้ายขันหมาก เขาลือ ระบือไกล
ทำฉันใด กันดี ชีวีเรา
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
