หยุดเดินทางท้าทายสู่ปลายฝัน
ทุกอย่างมันสายเกินประเมินผล
ประสบการณ์ผ่านมาน้ำตาปน
เมื่อสุขล้นยิ้มหัวเพียงชั่วคราว
จะไม่หวนทางเดิมเคยเสริมส่ง
พาลุ่มหลงล้มเจ็บทุกข์เหน็บหนาว
ดอกไม้ใดใครวางให้พร่างพราว
จำต้องก้าวผ่านเลยอย่างเฉยชา
ขอเงียบงันหดหู่ความรู้สึก
ไปตามรากหยั่งลึกดั่งพฤกษา
เลือนอดีตกรีดช้ำเปื้อนน้ำตา
ดับไฟกล้าสิ้นเชื้อไม่เหลือแวว!ฯ
อริญชย์
๑๕/๑/๒๕๕๗
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
