~*คำพ่อ-คำแม่*~

~*คำพ่อ-คำแม่*~

เกิดมาเป็นคน เยี่ยงปุถุชน ให้สมเกิดมา
อย่าคิดแง่ร้าย ทำลายเบื้องหน้า เพื่อนฝูงกายา อย่าลาทิ้งไป

เกิดมาครั้งหนึ่ง ความดีจงพึง คะนึงฝันใฝ่
ทำแต่ความดี วจีชอบไซร้ มองหนทางไหน ชอบใจปวงชน

เกิดมาหนึ่งครั้ง คำคนจงฟัง อย่างรั้งอดทน
ชื่อถือผู้ใหญ่ คำใดให้สน เขาเกิดก่อนตน จงก้มหัวฟัง

เพราะรักจึงสอน คำพูดเว้าวอน อ้อนบอกอย่างหวัง
เราเป็นเพียงหนึ่ง อยู่ซึ้งกำบัง ก่อเกิดพลัง มาได้เพราะใคร

กินเลือดสูบเนื้อ มาอย่างพร่ำเพรื่อ ท่านเหลือเผื่อให้
ไม่เคยต่อว่า วาจาอันใด เพราะรักห่วงใย มีให้ต่อเรา

คนอื่นหมื่นแสน มิหวังทดแทน มันเรื่องของเขา
สู้ทนดูเถิด มาเกิดใต้เงา ร่มไม้ต้นเก่า ท่านให้ชีวา

เกิดมาครั้งนี้ เป็นคนทั้งที อย่าหนีห่วงหา
คำพ่อ-คำแม่ ให้แคร์ไว้นา เพราะรักเมตตา อย่าลาร้างไกล

with love"

* กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
(แค่ลองแต่งดูค่ะหากว่าดูมั่วไปติได้เลยค่ะ^^*)