สุดจะเหนื่อย หน่ายจินต์ ยามยินเจ้า
เฮ้อ!..นงเยาว์ อย่าหมาย มีชายเหลียว
คงหมดสิทธิ์ สานใจ โยงใยเคลียว
ใครจะเกี้ยว กานดา มาเป็นแฟน..
.. ก็..ทั้งเตี้ย ตัวดำ ซ้ำยังอ้วน
หุ่นน้องชวน ชายโศก วิโยคแสน
ความวิไล ในนาง ช่างขาดแคลน
เอว-อก-แขน..ขานาง ไม่ต่างกัน..
..หากชายใด ใกล้ชิด สนิทเจ้า
น้องอนงค์ คงเข้า เขย่าขวัญ
หากนารี มีชาย หมายผูกพัน
เขาผู้นั้น ไม่พ้น..คนพิการ(ทางสายตา)
ชายทรงสุ่ม ตุ่มกระเทียม เล่ห์เหลี่ยมจัด
คงเคืองขัด ดวงจิต คิดฟุ้งซ่าน
บอกรักสาว กี่ราย เขาหน่ายจาง
เลยงุ่นง่าน พาลพาโล โถ..เวรกรรม
ใครจะรัก เธอหนอ พ่อตอเผา
มิมัวเมา ลมปาก ยาก..ส์..ถลำ
มากล่าวหา เพราะหวง เฝ้าลวงอำ
แท้ก็ช้ำ ดวงมาน เพราะฉันเมิน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
