(มาณวกฉันท์ ๘)
๐ฟ้าระดะดาว……….พราวระยะไกล
จันทร์ศิวิไลซ์……….ใครจะมิดู
ลมปะทะหน้า……....แข็งมนสู้
วาบอุระอยู่…………..เกรงภยมี
๐ดึกขณะนั้น……….ฉันจลไหว
แต่นภใส……………งามรชนี
จึงกะจะมอง……….จันทร์สิรินี้
ใต้ดรุศรี…………….คลายอุระตรม
๐เพียง บ มินาน……เสียงดุจใกล้
ทำดนุไหว-………..หวั่นและระทม
พฤกษตะเคียน…….ช่วงขณะลม
คล้ายจะระงม.……..ผีแสยะมา !ฯ
อริญชย์
๒๖/๑๑/๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
