ฝ่าแดดดั้นด้นผ่านทุ่งกว้าง
ตอต้นฟางข้าวทั่วแถบนั้น
ถูกไฟลามไหม้ถึงไพรวัล
พาพวกพืชพันธ์..กรอบแห้ง..ด้วยแรงไฟ

แผ่นพื้นดินดำด้วยผงเถ้า
มองไกลไกลคล้ายเอาสีวาดไว้
หน่อหญ้าพึ่งผุดดินขึ้นรำไร
เขียวอ่อนสดใส..อยู่ตามคันนา

หมู่นกผกผินบินล่อง
ร่ำร้องสุดล่วงรู้ภาษา
ฟังเสียงแว่วตามท้องทุ่งนา
ดุจดั่งว่า..นั่นดนตรีกล่อมใจ

ถึงเขตุป่าจั้กกะจั่นผันเสียงแว่ว
ลมพลิ้วแผ่วพัดไพรเอนไหวไหว
ร่มรื่นเงาไม้ผ่อนคลายใจ
ฉันเที่ยวท่องชมเล่นไปตามทางจร

ขอบคุณที่ติดตามอ่าน..

dokkrajaiw