Re: กลอนสุดท้าย

ความรู้สึก ที่เปลี่ยนไป ใครกำหนด
เปลี่ยนตามบท หรืออารมณ์ ปมสั่งสอน
ตามภาวะ ของอากาศ บางบาทตอน
ตามยอกย้อน ของตัวตน คนร่ายกานท์

บัดเดี๋ยวดี บัดเดี๋ยวร้าย เข้ารายล้อม
บัดเดี๋ยวพร้อม บัดเดี๋ยวพราก ต้องจากหวาน
คือความเปลี่ยน วกเวียนผัน ของวันวาน
คืออาการ ประมาณตน เข้าดลใจ

ทุกคนเจอ สิ่งเหล่านี้ มีทุกแห่ง
เกินจะแบ่ง แหล่งหลีกหลบ จบขานไข
สังคมคน ล้นวิธี ยากหนีไกล
ตามติดไป ทุกสถาน ทุกบ้านคน

คำอำลา ต้องกล่าวซ้ำ นำเสนอ
ยามที่เจอ แล้วต้องจาก อีกมากหน
หากไม่อยู่ ให้คงที่ เปลี่ยนปีปน
แล้วจะกล่าว กี่คราวหน บนชีวิน

นิ่งเถอะใจ ใสเถอะน้ำ อย่าหวามไหว
เปลี่ยนทำไม ให้ต้องห่าง ร้างถวิล
ปรับจิตตน บนอาการ ร้าวรานจินต์
พินิจสิ้น ก่อนก้าวย่าง ทางอำลา

ไม่อยากเห็น กลอนของใคร จากไปแล้ว
ไม่อยากเห็น กลอนเพริศแพร้ว คลาดแคล้วหนา
ร่ายกลอนเก้า เฝ้ารำพึง แสนตรึงตรา
อย่าจากฟ้า ล่ำลากลอน ตอนนี้เลย..

"บ้านริมโขง"