คิดถึงน้องจุงเบยคนเคยคบ(เกาหลี)
มิได้พบหลายวันใจมันว่อน
น้ำตาใจร้องเรียกจนเปียกปอน
หยิบเอาหมอนมารองประคองใจ
โอ้ใจเอ๋ยเคยเจอะไยเงอะงะ
ไม่ลดละร้างลาจนบ้าใบ้
ทั้งปวดหัวตัวร้อนยามจรไกล
ดวงฤทัยยับเยินเกินเยียวยา
เฝ้านับคืนนับวันอย่างหวั่นไหว
โอ้ดวงใจจงรออย่าท้อหนา
ใจพี่ก็เจียนขาดแล้วกานดา
อยากเห็นหน้าคนดีที่รอคอย
คิดถึงใจจะขาดอนาถนัก
คิดถึงรักของเรายามเหงาหงอย
คิดถึงยามห่างไกลพาใจลอย
คิดถึงแม่เนื้อกลอยที่คอยนาน
“ไพร พนาวัลย์”
น้ำตาใจ ใครกัน ฉันมองเห็น
แตกกระสาน ซ่านเซ็น เป็นทางผ่าน
นึกว่าสาย ธารา หนาดวงมาน
น้ำตาท่าน ลุงไพร ไหลเอื่อยริน
โอ้น้ำเอ๋ย น้ำตา มาท่วมทับ
ให้สดับ กลับกรอง ปองถวิล
เกินจะกั้น กักเก็บ เหน็บดวงจินตฺ์
คตเคี้ยวสิ้น ถิ่นไกล ในดงดอย
หยุดเถอะหนา อย่าตรม ระทมนัก
จงตระหนัก หักทรวง ที่กลวงหน่อย
อายุมาก ปล่อยให้ ใจสำออย
คนเขาคอย เป็นห่วง นะดวงใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
