.jpg)
ถึงท่ายาง พี่หยุดพัก สักคืนหนึ่ง
สุดคะนึง ถึงดวงกมล จนรุ่งสาง
นอนไม่หลับ กินไม่ได้ แต่ครวญคราง
ต้องอ้างว้าง อาวรณ์ นอนระทม
ดอนขุนห้วย ตามมาด้วย ถึงห้วยลึก
พี่นั่งนึก ทำยังไง ไม่ขื่นขม
ถึงบ้านแหลม แหลมชื่อบ้าน มานานนม
เหมือนแหลมคม มีดกรีดใน ใจนงคราญ
แหลมผักเบี้ย แสนละเหี่ย คิดถึงเจ้า
ตั้งแต่เช้า มิเห็นหน้า แม่ตาหวาน
พี่ตามน้อง นุชนาถ หาดเจ้าสำราญ
พี่ฟุ้งซ่าน เพ้อคลั่ง ทั้งหาดทราย....
ริน ดอนบูรพา
๖ ก.พ. ๕๕
สุดคะนึง ถึงดวงกมล จนรุ่งสาง
นอนไม่หลับ กินไม่ได้ แต่ครวญคราง
ต้องอ้างว้าง อาวรณ์ นอนระทม
ดอนขุนห้วย ตามมาด้วย ถึงห้วยลึก
พี่นั่งนึก ทำยังไง ไม่ขื่นขม
ถึงบ้านแหลม แหลมชื่อบ้าน มานานนม
เหมือนแหลมคม มีดกรีดใน ใจนงคราญ
แหลมผักเบี้ย แสนละเหี่ย คิดถึงเจ้า
ตั้งแต่เช้า มิเห็นหน้า แม่ตาหวาน
พี่ตามน้อง นุชนาถ หาดเจ้าสำราญ
พี่ฟุ้งซ่าน เพ้อคลั่ง ทั้งหาดทราย....
ริน ดอนบูรพา
๖ ก.พ. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
