หนุ่มหกสิบ เห็นริบริบ กระซิบบอก
อยากจะจีบ อยู่ดอก บอกว่าล่ม
ปากอ่าวลึก จริงหนอ ถ่อเรือจม
จึงต้องซมต้องซาน กลับบ้านไป
หนุ่มเจ็ดสิบ ยังได้ ไหมบอกหน่อย
น้องเฝ้าคอย ระห้อยหา พาหวั่นไหว
ชอบวัยดึก คึกคัก กระชากใจ
รีบเร็วไว หนุ่มเหลือน้อย จะคอยรอ
พันทอง
หนุ่มเหลือน้อยเหลือมากหล่อลากใส้
กระชากวัยวิ่งรอกเข้าหลอกล่อ
อยากหาคนดูแลยามแก่พอ
นั่งยุบหนอพองหนอเฝ้ารอนาง
กลัวไม่จริงจริงไม่กลัวแม่บัวเผื่อน
กลัวลอยเลื่อนไปมาก่อนฟ้าสาง
กลัวรักพี่เสียดายน้องสองมือกาง
กลัวกระถางหน้าบันไดไม่แห้งเลย
อยากจะรู้น้อยหรือมากที่ฝากไว้
อยากจะให้ใครหนามาเปิดเผย
อยากจะบอกความจริงสิ่งไม่เคย
แม่คุณเอ๋ย ไม่น่าเชื่อ เหลือเยอะจัง
"ไพร พนาวัลย์"
กระชากวัยวิ่งรอกเข้าหลอกล่อ
อยากหาคนดูแลยามแก่พอ
นั่งยุบหนอพองหนอเฝ้ารอนาง
กลัวไม่จริงจริงไม่กลัวแม่บัวเผื่อน
กลัวลอยเลื่อนไปมาก่อนฟ้าสาง
กลัวรักพี่เสียดายน้องสองมือกาง
กลัวกระถางหน้าบันไดไม่แห้งเลย
อยากจะรู้น้อยหรือมากที่ฝากไว้
อยากจะให้ใครหนามาเปิดเผย
อยากจะบอกความจริงสิ่งไม่เคย
แม่คุณเอ๋ย ไม่น่าเชื่อ เหลือเยอะจัง
"ไพร พนาวัลย์"
อะไรเหรอ เหลือเยอะ เจอะเข้าให้
หล่อแถมยัง ลากไส้ ไม่ไหวมั๋ง
เป็นกระสือ ถือว่า ไม่น่าชัง
เป็นกระหัง จั๋งหนับ ไม่รับรอง
รักจริงจริง รักจังจัง นั่งน่าเจื่อน
จะกี่เดือน เคลื่อนครา มาสนอง
ไม่อยากจบ เพื่อจาก มากทดลอง
ถ้าแม้นพี่ หมายปอง จองด้วยใจ
จะหกสิบ กว่ากว่า คว้ามากอด
นอนหนุนแขน ตลอด กอดได้ไหม
เพราะว่ารัก สุดสุด หยุดทันใด
ถ้าพี่ชาย แบ่งฤทัย ให้จับจอง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
