ดั่งกระต่ายหมายชมภิรมย์แข
สุดดวงแดชะแง้เฝ้าอกเหงาหงอย
ได้เพียงเหม่อเพ้อหาสองตาลอย
เกินเอื้อมสอยน้อยใจอาลัยครวญ
ต้องแรมร้างห่างรักด้วยศักดิ์ชั้น
เช่นตะวันนั้นเศร้าเฝ้ากำสรวล
มิเคยพบสบขวัญรักรัญจวน
แสงจันทร์นวลยวนจิตให้พิศชม
โอ้อกพี่นี้เป็นเช่นกระต่าย
คิดตะกายหมายน้องประคองสม
หวังดอกฟ้ามาถนอมเพื่อดอมดม
จึงขื่นขมตรมฤทัยในวิญญาณ์
คงได้แต่แลเงาเฝ้าถวิล
ไม่อาจสิ้นจินต์สวาทปรารถนา
เก็บรักแอบแนบสนิทชิดอุรา
เพื่อฝันถึงคะนึงหาทุกคราครัน...
" บูรพ์ "
ใจดวงน้อย ดวงนี้ มีพี่แน่
อย่าได้แคร์ ยศถา ขออย่าหวั่น
เพียงใจเรา มั่นคง ตรงต่อกัน
อย่ากางกั้น ชั้นชน จนต้องคลาย
พี่จะเป็น เช่นไร ขอใจข้าง
มิราร้าง ยังแล แคร์ความหมาย
ขออยู่เรียง เคียงชิด สนิทกาย
มิเคยหน่าย อุรา ยังตราตรึง
เฝ้าเก็บเพียง เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน
แล้วบอกผ่าน ดาวเดือน เยือนไปถึง
บอกว่ารัก ห่วงใย ใฝ่คะนึง
คอยรำพึง เคียงกานท์ แต่อ่านกลอน
อย่าได้แคร์ ยศถา ขออย่าหวั่น
เพียงใจเรา มั่นคง ตรงต่อกัน
อย่ากางกั้น ชั้นชน จนต้องคลาย
พี่จะเป็น เช่นไร ขอใจข้าง
มิราร้าง ยังแล แคร์ความหมาย
ขออยู่เรียง เคียงชิด สนิทกาย
มิเคยหน่าย อุรา ยังตราตรึง
เฝ้าเก็บเพียง เรียงร้อย ถ้อยคำหวาน
แล้วบอกผ่าน ดาวเดือน เยือนไปถึง
บอกว่ารัก ห่วงใย ใฝ่คะนึง
คอยรำพึง เคียงกานท์ แต่อ่านกลอน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
