Re: เรื่องจริง

เรื่่องพนันชั้นเซียนครับเพื่อนๆ
ผมหนี้สินออกเกลื่อนมิเศร้าหมอง
จะเดินทางไปไหนใครก็มอง
อย่างตรึกตรองกระเป่าพายหลายกี่ใบ

บ้างก็ถามทวงหนี้มิว่างเว้น
ถ้าตรูมีจะเป็นเช่นนี้ไหม
หนีพนันกี่มากหลายย่อมหายไป
ถามเท่าใดตอบไม่มีเป็นประจำ

ครั้นตั้งวงก๊งเหล้าไม่เศร้าสร้อย
อ้อนสำออยหน่อยเข้าเล่าเรื่องขำ
ตกหลุมพลางวางเหยื่อหัวคะมำ
แล้วล้วงล้ำขอยืมอีกหลายพัน

โอ้เพื่อนเอ๋ยถ้าได้หมื่นจะคืนให้
ที่ยืมมาเท่าใดไม่ผิดผัน
แต่ถ้าเสียให้คลาดแคล้วเลิกแล้วกัน
เรื่องพนันมรึงควรรู้ถ้าตรูยืม

แต่สุดท้ายหม่นหมองกว่าสองแสน
หากว่าแค้นความดีมีไม่ปลื้ม
ตรูย่อมจำมรึงได้แบบไม่ลืม
ที่กูยืมมรึงจำได้ไหมอย่างตรู

โลกพนันผันผวนชวนหลงไหล
มิได้เสียเสมอไปอย่าอดสู
เถิดนะเพื่อน..เพื่อนรักลองคิดดู
มาเถิดตรูสักหมื่นให้ชื่นใจ

ขำแบบกระแดะหน่อยๆ

จริงๆแล้วผมก็ไม่ใช่อย่างที่เขียนเสมอไปครับ บางครั้งก็เขียนจากชีวิตของคนอื่น