สมองตัน อั้นตึง ดั่งขึ้งเคียด
หลงกระเดียด ความหม่น จนใจเศร้า
จะร่ายกลอน กานท์กล คล้ายบ่นเอา
ห้วงใจเหงา งันงก คิดวกเวียน
จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว เฝ้าจำจด
ใจประชด กายขื่น จนคลื่นเหียน
หรือห่างหาย ทางธรรม เคยร่ำเรียน
ลืมพากเพียร กำหนด บทครูบา
พินิจตรอง มองดู สุดรู้เห็น
ใจดวงเย็น หลบลี้ มาหนีหน้า
ยามราตรี ควันรุม สุมนิทรา
ครั้นทิวา ฟ้าส่อง จ้องสุมไฟ
ย่างดำเนิน เดิน นั่ง ใครสั่งเจ้า
ฤาใจเขลา วุ่นวน จนขวักไขว่
ติดอยู่ใน กงเกวียน หมุนเวียนไป
ตั้งใจใหม่ วางหยุด ณ จุดกลาง....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
