๐ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…..มีนกแก้วอยู่สามตัว
ตัวหนึ่งเป็นตัวผัว……....ส่วนอีกตัวเป็นตัวเมีย
๐กับลูกอีกหนึ่งตัว….....ที่พันพัวเคล้าคลอเคลีย
ตัวผัวตาบอดเสีย……....ส่วนตัวเมียตาบอดสี
๐ตัวลูกไม่เป็นไร……....เพราะมองไปแจ่มใสดี
จึงได้ทำหน้าที่………....หาอาหารกลับรังตน
๐นำมาเลี้ยงพ่อแม่……..ที่วัยแก่มาเวียนวน
บินไปตามไพรสณฑ์.….จิกอาหารสำราญใจ
๐คราวนั้นพรานใจบาป..ลูกศรอาบยาพิษไว้
เล็งธนูยิงไป…………....หวังลูกนกให้ตกมา
๐แต่ด้วยเดชะบุญ……..ลูกนกเลี้ยงพ่อแม่หนา
เจ้าไพรเทวดา………...ช่วยปัดศรพลาดเป้าไป
๐นกน้อยพลันรู้ตัว…….ว่าพรานชั่วแอบอยู่ใกล้
จึงรีบโบยบินไป………..จากที่นั้นในทันที
๐นกน้อยบินถึงรัง……..พ่อแม่ยังสวัสดิ์ศรี
กตัญญูกตเวที………....เทพ ภูตผี คุ้มครองเอย ฯ
อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
๒๒/๑๑/๒๕๕๒
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
