*****ฝากฝนโปรย*****
ฯลฯ
เป็นรอยใจ ให้จำ ยามรินหลั่ง
ในความหลัง ฝังเหน็บ เจ็บล้าโหย
ดวงใจหนึ่ง พึงเศร้า เฝ้าโอดโอย
รักร่วงโรย แรมร้าง ...เส้นทางจร...
"สุนันยา"
ฝากฝนโปรยโรยดินถวิลหา
ยังค้างคาอารมณ์เกินข่มถอน
ยังคงไหลเลาะเอื่อยเลื้อยซอกซอน
จากเนินดอนวอนหวังคล้ายสั่งลา
เมื่อฝนหายปลายทางคงล้างลบ
ความแห้งกลบลบจากมากห่วงหา
เหลืออะไรนำทางวางชีวา
หรือน้ำตาแทนทดจนหมดแรง
ฝากฝนโปรยโรยทางเพียงบางช่วง
วสันต์ล่วงเลยไปหาใดแต่ง
ไร้ฝนสาดหยาดน้ำก็จำแลง
หาใดแสร้งแบ่งฝันฝากปันใจ
คงต้องฝากเหมันต์ลมนั้นต่อ
ลมหนาวพอรับฝากจากแขไข
หรือลมนี้จะสะท้านร้าวรานไป
หมดห่วงใยคนตรมเป็นลมลวง
ฝากโดยตรงได้ไหม..ฝากให้พี่
หนึ่งฤดีฝากได้โดยไม่ห่วง
จะเก็บไว้ดูแลแค่หนึ่งดวง
เมื่อมีใครไหนควง..ค่อยทวงคืน
คือสัญญามาอ้างวันห่างฝน
วันลมบนวนป่วนสุดทวนฝืน
วันหนาวเนื้อนวลนางอ้างว้างยืน
วันยังตื่นตาฝัน..หมายมั่นปอง
ยังค้างคาอารมณ์เกินข่มถอน
ยังคงไหลเลาะเอื่อยเลื้อยซอกซอน
จากเนินดอนวอนหวังคล้ายสั่งลา
เมื่อฝนหายปลายทางคงล้างลบ
ความแห้งกลบลบจากมากห่วงหา
เหลืออะไรนำทางวางชีวา
หรือน้ำตาแทนทดจนหมดแรง
ฝากฝนโปรยโรยทางเพียงบางช่วง
วสันต์ล่วงเลยไปหาใดแต่ง
ไร้ฝนสาดหยาดน้ำก็จำแลง
หาใดแสร้งแบ่งฝันฝากปันใจ
คงต้องฝากเหมันต์ลมนั้นต่อ
ลมหนาวพอรับฝากจากแขไข
หรือลมนี้จะสะท้านร้าวรานไป
หมดห่วงใยคนตรมเป็นลมลวง
ฝากโดยตรงได้ไหม..ฝากให้พี่
หนึ่งฤดีฝากได้โดยไม่ห่วง
จะเก็บไว้ดูแลแค่หนึ่งดวง
เมื่อมีใครไหนควง..ค่อยทวงคืน
คือสัญญามาอ้างวันห่างฝน
วันลมบนวนป่วนสุดทวนฝืน
วันหนาวเนื้อนวลนางอ้างว้างยืน
วันยังตื่นตาฝัน..หมายมั่นปอง
"บ้านริมโขง"
คือถ้อยรักฝากกัน วันฝนหลั่ง
เป็นความหวัง ตั้งไว้ ให้สมสอง
คือดวงใจ ใฝ่หา สัญญาครอง
เป็นค่าของ ความรัก ที่ปักทรวง
ฝัน เคยวางสร้างก่อ เพื่อรอผล
แม้นทุกข์ทน อย่างไร ใจห่วงหวง
จะคอยเฝ้า ห่วงหา สุดาดวง
ณ เรือนรวง ห้วงรัก ด้วยภักดี
ฝากฝนโปรยโรยทางความหวังสิ้น
ร้าวดวงจินต์ ถวิลรัก คล้ายจักหนี
รอยน้ำตา อาบแต้ม สองแก้มมี
หรือว่าพี่ ลืมหมดไม่จดจำ
เมื่อวสันต์ ผันผ่าน เหมันต์เขา
สายลมเคล้า เย้าเยือน เหมือนถลำ
โอ้รักเอย เลยล่วง ในบ่วงกรรม
ต้องเจ็บช้ำ กำสรวลคร่ำครวญคอย
อยากฝากรัก พักลง ตรงทรวงพี่
หากไม่มี ใดทำ ช้ำเหงาหงอย
อย่ารวนเร เหหัก เป็นหลักลอย
ใจดวงน้อย พลอยช้ำต้องกล้ำกลืน
โปรดยึดมั่น สัญญา เมื่อหน้าฝน
อย่าให้หม่น ทนช้ำระกำฝืน
วันหนาวเนื้อ เหลือเคียง เพียงขวัญยืน
ทุกวันคืน มีฝัน..สัมพันธ์ครอง
“สุนันยา”
เป็นความหวัง ตั้งไว้ ให้สมสอง
คือดวงใจ ใฝ่หา สัญญาครอง
เป็นค่าของ ความรัก ที่ปักทรวง
ฝัน เคยวางสร้างก่อ เพื่อรอผล
แม้นทุกข์ทน อย่างไร ใจห่วงหวง
จะคอยเฝ้า ห่วงหา สุดาดวง
ณ เรือนรวง ห้วงรัก ด้วยภักดี
ฝากฝนโปรยโรยทางความหวังสิ้น
ร้าวดวงจินต์ ถวิลรัก คล้ายจักหนี
รอยน้ำตา อาบแต้ม สองแก้มมี
หรือว่าพี่ ลืมหมดไม่จดจำ
เมื่อวสันต์ ผันผ่าน เหมันต์เขา
สายลมเคล้า เย้าเยือน เหมือนถลำ
โอ้รักเอย เลยล่วง ในบ่วงกรรม
ต้องเจ็บช้ำ กำสรวลคร่ำครวญคอย
อยากฝากรัก พักลง ตรงทรวงพี่
หากไม่มี ใดทำ ช้ำเหงาหงอย
อย่ารวนเร เหหัก เป็นหลักลอย
ใจดวงน้อย พลอยช้ำต้องกล้ำกลืน
โปรดยึดมั่น สัญญา เมื่อหน้าฝน
อย่าให้หม่น ทนช้ำระกำฝืน
วันหนาวเนื้อ เหลือเคียง เพียงขวัญยืน
ทุกวันคืน มีฝัน..สัมพันธ์ครอง
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
