คนอมตะ ๒๑. หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน

ปี ๔๐ เกิดวิกฤตต้มยำกุ้ง
ทั้งเมืองยุ่งแย่ยากลำบากหลาย
ค่าเงินบาทลอยตัวหัวใจวาย
ฆ่าตัวตายหลายคนพ้นอัปรีย์

อุณหภูมิเมืองไทยป่วยไข้หนัก
แทบกระอักเลือดตายกลายเป็นผี
ร้อนธรรมาสน์อาสนะพระหวังดี
ท่านยอมพลีสงบสุขดับทุกข์ไทย

เกิด “ผ้าป่าช่วยชาติ” ศาสน์ประสาน
วัดกับบ้านร่วมต่ออายุขัย
พระกับคนร่วมงานต้านเภทภัย
สยามใช่ไร้พลังร่วมใจกาย

ทองคำหนักหมื่นสามกิโลกรัม
อุปถัมภ์ทุนสำรองคล่องค้าขาย
เงินสองหมื่นล้านบาทอาจเปรียบปราย
เราทั้งหลายให้ทุกหยาดเป็นชาติพลี

“หลวงตาบัว” ทำให้ไทยตระหนัก
พวกเรารักชาติยิ่งกว่าสุขี
แค่เงินทองของนอกกายฝ่ายโลกีย์
ล้วนยินดีสละให้ในยามแคลน

๓๐ มกราฯ ปี ๕๔
ปฐพีร่ำไห้อาลัยแสน
สมณะละสังขารจากขวานแดน
เหลือเพียงแก่นเตือนใจให้กลมเกลียว

ร้อยเรียงและถ่ายภาพโดย เดชา เวชชพิพัฒน์

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
เป็นพระภิกษุนักวิปัสสนากรรมฐานในพุทธศาสนานิกายเถรวาท คณะธรรมยุติกนิกาย ชาวจังหวัดอุดรธานี และเป็นเจ้าอาวาสองค์แรกของวัดเกษรศีลคุณ (วัดป่าบ้านตาด) ท่านเป็นหนึ่งในศิษย์ของพระครูวินัยธรมั่น ภูริทัตโต ซึ่งได้มีโอกาสอุปฐากรับใช้หลวงปู่มั่นในช่วงปัจฉิมวัย และเป็นผู้หนึ่งที่ได้บันทึกประวัติของหลวงปู่มั่นโดยละเอียดในเวลาต่อมา
หลวงตามหาบัวเป็นที่รู้จักในฐานะพระนักปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานผู้มีปฏิปทาที่มั่นคง แน่วแน่ เด็ดขาด และจริงจัง จนสามารถบรรลุธรรมในระดับหนึ่ง และสำเร็จเป็นพระอรหันต์
หลังวิกฤตการณ์ทางเศรษฐกิจในประเทศไทยเมื่อปี ๒๕๔๐ ชื่อของหลวงตามหาบัวได้เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางยิ่งขึ้นทั้งในและนอกประเทศ จากการที่ท่านได้ดำเนินการทอดผ้าป่าทองคำและเงินสกุลดอลลาร์สหรัฐฯ ภายใต้ชื่อ "โครงการผ้าป่าช่วยชาติ โดยหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน" เพื่อใช้เป็นทุนสำรองของประเทศไทย ซึ่งโครงการดังกล่าวนี้ได้ดำเนินการมาโดยตลอดในช่วงปัจฉิมวัยของท่าน