.jpg)
ในม่านมืดมัว ของหัวใจหมองหม่น
ว่ายวนกลางสายเชี่ยวกาลธารา อย่างอ่อนล้าเครียดเคร่ง
ทุกแห่งหนภายใน ล้วนอาบไล้ด้วยเสียงเพลง
ที่บรรเลงโดยหยาดน้ำตา แห่งทิวาราตรีที่หล่นสาย
มิใช่ความรักหรอกหรือ?
ฉันจึงปล่อยมือเธอจากวันคืนอันเลวร้าย
เอื้อมเปิดฟ้าให้เธอเห็นดวงดาวอันพราวพราย
ก่อนที่เธอจะละลาย หายไปกับใจไร้ค่าดวงนี้
*****
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
12 พฤษภาคม 2024, 11:28:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ไม่ใช่ฉัน..ไม่เสียใจ (อ่าน 8351 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
