เหมือนป่าดงพงไพรเข้ารายล้อม
บังกระท่อมชาวไร่ไร้ศักดิ์ศรี
เสียงหรีดหริ่งก้องดงทั่วพงพี
แต่ฤดีว้าเหว่อยู่เอกา
มีเพียงดาวเคียงเดือนเกลื่อนเวหน
นภาดลแจ่มใสไร้หมอกฝ้า
แต่ดวงจิตเงียบเหงาเฝ้าเลือนรา
อยากเห็นหน้าคนดีที่ใฝ่ปอง
อยู่แห่งไหนหนอนางช่างเงียบเหงา
อยู่กับเขาทุกคืนชื่นสุขสอง?
หรือว่าอยู่เดียวดายขาดชายครอง?
ขอนวลน้องเผยใจให้รู้ที
หรือจับปลาหลายมือคอยยื้อยุด
ใช้แววตาป็นอาวุธยุทธหัตถี?
ใช้ความงามตามล่อเข้าต่อตี?
ใช้กวีกลอนกานท์เข้าราญรอน?
จึงสงสัยไหลหลงพะวงหนัก
เพราะพิษรักภักดีมิมีผ่อน
อยากรู้ใจคนดีมีอาทร?
หรือจากจรอำลามิอาลัย?
ไพร พนาวัลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
