.jpg)
เธอสูญหาย จึงล้มตาย จากความรู้สึก
ฉันตรองตรึก ยังคิดนึก ในความฝัน
ไม่สนใจ ว่าเป็นใคร เคยสัมพันธ์
เคยร่วมกัน เคยรำพัน รักยั่งยืน
หากไม่รัก ก็อย่ารัก ไม่ต้องง้อ
ถึงจะท้อ พี่ไม่รอ อดทนฝืน
เธอไม่รัก ความรัก ไม่กลับคืน
ความสดชื่น ไหลลื่น ลงในคลอง
น้ำท่วมปาก ลำบาก มิยอมพูด
เซ่อตามสูตร หน้าตาบูด หยิ่งผยอง
ต้องเลิกร้าง อ้งว้าง ตามทำนอง
เราทั้งสอง ต้องหย่าไป "ไม่วอรี่"
ริน ดอนบูรพา
๒๕ ก.พ ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
