15 ค่ำ เดือนเพ็ญ จันทร์เด่นสรวง
เริ่มงุนง่วง ไผลเผลอ เธออยู่ไหน
แสงจันทร์ส่อง ผ่านซี่กรง ทาบตรงใจ
ร้อนดั่งไฟ สุมร่าง อย่างคุโชน
ให้เจ็บปวด รวดร้าว ราวมีดกรีด
ส่งเสียงหวีด ฮึดฮัด ถูกมัดโหน
ตาแดงก่ำ จ้องถลน จนปูดโปน
เสียงลมโยน โยกไผ่ ใจตูมตาม
เขี้ยวแสยะ เริ่มงอก บอกทีท่า
เจ้าหมาป่า ไม่ยำเยง หมดเกรงขาม
พระจันทร์แดง แสงสลัว ชั่วครึ่งยาม
แซมคนงาม เปลี่ยนกายา เป็นหมาใน
แซมสวยกว่าเจ้านี่..ตั้งเยอะ..
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
