ห่วงนักรักเธอ

คงเวรเก่าเนานานแต่กาลก่อน
ถึงตัดตอนด้วยตายหาหายหมด
ตามล่องลอยคอยปะมิละลด
ทันจับจดชดใช้ไร้ต่อรอง

หากบุญนำกรรมดีมีสะสม
แผ่ห่อห่มรอบอกบังปกป้อง
ร้อนทุเลาเบาเย็นลงเป็นกอง
รู้แห่งห้องช่องชี้ช่วยคลี่คลาย

โดยยอมรับกับเรื่องเคืองเข่นฆ่า
ขอขมาสิ่งชอบยอบถวาย
จะถี่ครั้งยังหนจนมากมาย
เพื่อแลกหายย่อหย่อนผ่อนโทษทัณฑ์

วิญญาณสะกระทำหนำพอแล้ว
ผละออกแจวร่อร่าเหหน้าหัน
บ้างฝังเจ็บเหน็บจี้สิ้นชีวัน
เกาะกุมมั่นยึดดูดขอดปูดปม

บ้างรอทรุดชราอายุครบ
โอกาสสบไสรุมขุดขุมถม
ตกกระไดไหลน้ำตำมีดคม
ป่วยนอนซมจมเตียงขึ้นเขียงยา

คงเวรเก่าเฝ้าร่างหรือสร้างใหม่
เป็นคราวใดตัดต่อหมอต้องผ่า
ตรวจกี่หนยลยินหูชินชา
ครั้งที่ห้าเอ็นขาดอนาถนัก

ครั้งแรกตัดปีกมดลูก ตัดต่อกระดูกคอผุ ตัดถุงน้ำดี ตัดกระดูกสะโพก
ล่าสุดเส้นเอ็นหัวไหล่ขวาขาดสี่เส้น ตัดสินใจยากเกรงกระดูกคอเคลื่อน
เคยผ่าตัดพังผืดมือซ้ายสี่ครั้งและมือขวาห้าครั้ง...แม่พระในดวงใจของฉัน

รพีกาญจน์