บางคะแนนให้ไปเพราะใจชอบ
จึงได้มอบความเลื่อมใสในแนวเรื่อง
บางคะแนนเอาใจ ให้เนืองเนือง
บางคนเคืองขาดคะแนนจึงแค้นใจ
บ้างเที่ยวขอคะแนนแทนกลอนเพราะ
กลอนมิเหมาะมิควรจะชวนให้
แต่ก็อ้อนวอนขอต่อใครใคร
เขาจึงได้คะแนนชมสมคำวอน
บางคนยังไม่เก่งแต่เร่งเขียน
เฝ้าหมั่นเพียรฝึกไว้ในอักษร
ถูกหรือผิดแต่งไปใส่เป็นกลอน
คนก็ป้อนคะแนนแทนปรบมือ
แต่บางคนก็ไม่ให้สักแต้ม
มิได้แอ้มคะแนนแสนจะดื้อ
กลอนจะสวยจะงามความระบือ
เขาก็คือคนแกล้งแล้งน้ำใจ
สล่าผิน
คะแนนมากหรือน้อยใช่ด้อยศักดิ์
ที่ประจักษ์คือลีลาสาระใช่
อย่าคิดมากเรื่องคะแนนแค้นทำไม
บ้านกลอนไทยใช้สืบสานงานกวี
คะแนนน้อยคะแนนมากเพราะอยากได้
จนจิตใจขุ่นข้องหม่นหมองศรี
คะแนนใดจะซึ้งพึงยินดี
เหมือนไมตรีที่ให้ในบทกลอน
คะแนนเราเท่านี้ที่สร้างสม
ใครนิยมมอบให้ไม่เคยอ้อน
แต่ขอบคุณจากใจใช่แน่นอน
ทุกอักษรคือตัวตนคนเจียมตัว...
ที่ประจักษ์คือลีลาสาระใช่
อย่าคิดมากเรื่องคะแนนแค้นทำไม
บ้านกลอนไทยใช้สืบสานงานกวี
คะแนนน้อยคะแนนมากเพราะอยากได้
จนจิตใจขุ่นข้องหม่นหมองศรี
คะแนนใดจะซึ้งพึงยินดี
เหมือนไมตรีที่ให้ในบทกลอน
คะแนนเราเท่านี้ที่สร้างสม
ใครนิยมมอบให้ไม่เคยอ้อน
แต่ขอบคุณจากใจใช่แน่นอน
ทุกอักษรคือตัวตนคนเจียมตัว...
บางกลอนฟอก ออกจิต พิศเป็นเรื่อง
บันเทาเปลื้อง อารมณ์ หมักหมมมั่ว
กานท์บอกเปิด เชิดหทัย ไร้พันพัว
แค่อยากจั่ว ความสุข ปลดทุกข์ใจ
อารมณ์เยื้อง เนืองนิล บินด้วยฝัน
ร่ายรำพัน ผันผ่อน เป็นกลอนใส่
ปรารถนา พารัก ภักดีนัย
จากฤทัย ใคร่ชอบ ปลอบฤดี
ได้คะแนน แฟนลุ้น คุณภาพ
ประจักษ์ลาภ ทาบถึง ที่พึงนี้
เป็นสิ่งเน้น เช่นขวัญ จำนรรจ์ดี
ผลงานข้อ ต่อนี้ ทวีพูน
ฤาสิ่งแขวน แทนวจี ซึ่งมีฤทธิ์
หนุนประดิษฐิ์ พิจารณา ประดาศูนย์
กำลังใจ ใส่เหลือ ไว้เกื้อกูล
บวกหนึ่งห้อย คอยคูณ เพื่อจูนทาง
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
