ไม่ใช่ฉัน .. ที่สะท้อนผ่านนัยน์ตาของเธอ
ในค่ำคืนที่เราสองต่างสบตาและบรรจงกอดจูบอย่างปลอบโยน
ไม่ใช่ทั้ง ฉัน เขา เธอ ..
ทั้งหมดต่างเป็นเพียงม่านหมอกแห่งตัณหา

เราต่างปลอบประโลมตัวเราว่านั่นคือรัก
ภาพแต่ละภาพค่อยค่อยเลือนลาง
รอยจูบค่อยค่อยจืดจางลงไป

สวัสดีความเงียบ .. เธอและความเหงา
สำเร็จนาฏกาม เสพสังวาสโดยมีเสียงถอนหายใจของฉันบรรเลงประกอบ
นานแค่ไหนแล้ว .. ที่ไม่มีเขามาคั่นกลาง

สวัสดีความรัก .. เธอหายไปไหน