อยู่ให้ได้ เถิดหนอ อย่าย่อหย่อน
เขียนกานท์กลอน นอนดึก อย่านึกหน่าย
ไว้พรุ่งนี้ นอนหัวค่ำ อย่าพร่ำวาย
อาจตื่นสาย บางครั้ง ก็ช่างมัน
อยู่ให้ได้ คนเดียว ไยเปลี่ยวจิต
อย่าไปคิด มีชาย ที่หมายมั่น
เกิดต่างพ่อ ต่างแม่ ไม่แคร์กัน
รักสบั้น แยกทาง หย่าร้างไป
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
