.jpg)
......ผสานเกสร..รสสุคนธ์....ปนหยดหมึก
...จารจารึกบนกลีบผกา...ดอกปาหนัน
...ท่ามดวงเทียนแทนแสงช่วงของ..ดวงจันทร์
...เรียงรำพัน...จาก.....หัวใจ...ส่งให้..เธอ
...มวลดอกไม้มากนั้นพ้นพรรณนา
...สียะตราซาบซึ้งจึงเสนอ
...ร้อยเรียงคำจากหัวใจส่งให้เธอ
...เจ้าแอบเผลอหยิบปาหนันนั้นแย้มดู
...ถูกหนามตำเล็กน้อยค่อยค่อยเปิด
...ดูเอาเถิดนวลคัดคำงามล้ำหรู
...สามพยางค์สำคัญสีชมพู
...“ฉันรักเธอ” เรารู้ แล้วร้างลา
...........เนิน จำราย (ขออภัยที่ละลาบละล้วง)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
