เพียงหนึ่งวันผันผ่านไม่นานนัก
เหมือนโลกผลักตัวเองให้เร่งหมุน
แค่ชั่วยามนภพราวอรุณ
คล้อยบ่ายลุ้นนิทราอีกราตรี
หวังสิ่งใดเล่าหนาคนล่าฝัน
หอบหายใจไหวหวั่นกระชั้นถี่
ควรเริ่มต้นก้าวตามรอยความดี
หรือวันนี้ยังเพลินหลงเดินทาง
ราตรีหนึ่งไม่นานก็ผ่านพ้น
ซักกี่คนเห็นดาวที่พราวพร่าง
หรือวันใหม่มาเยือนยังเลือนราง
อยู่ท่ามกลางความหม่นใจตนเอง!ฯ
อริญชย์
๒๗/๑๐/๒๕๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
