สุราลัย ไกลเกิน เดินคงท้อ
รักเกิดก่อ จ่อจิต ฤทธีเสี่ยง
รักซึมซาบ วาบหวิว มิลิ่วเอียง
นานเนาเลี่ยง ลี้หลบ เลยจบกัน
หมู่ภมร มากมาย คล้ายมาแกล้ง
ทำเสแสร้ง แยงยล จนขาสั่น
ยืนไม่นิ่ง อิงเอน โงนเงนพลัน
จับไม่มั่น คั้นไม่อยู่ อดสูใจ
จึงขอปิด ประตูใจ ไว้เพียงนี้
ไม่อยากมี รักซ้อน มาซอนใส่
เข็ดขยาด พลาดพลั้ง ทุกครั้งไป
จึงเริดเริด เชิดไว้ ไม่เจ็บแด
ถึงจะกล่อม อย่างไร ไม่กลับหวน
ถึงจะชวน อย่างไร ใจแน่วแน่
ถึงเหนียงยาน ชานคาย มิหมายแปร
ถึงจะแก่ หรือหนุ่ม ไม่สุ่มรัก
อย่ามายุ ให้ยาก ซากรักถม
ปิดตายจม บาดาล มานานหนัก
อีกล็อคกลอน โซ่คล้อง ผยองนัก
ทุกห้องพัก ไว้ก่อน ด้วยอ่อนซ้อม
พันทอง
๒๓/๐๒/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
